Fred & The Outcast (B) Blues De Geensmolen Drieslinter (09-08-2024) reporter & photo credits: Freddie info band: Fred & The Outcast info club: De Geensmolen © Rootsville 2024 |
---|
Vandaag 2 bluesbands op het programma met vooreerst 'Fred & The Outcast' uit de wijde omgeving van Turnhout. Voor 'Fred & The Outcast' moesten we ons verplaatsen richting 'BarSum' van De Geensmolen in Drieslinter en vervolgens zouden we de première kunnen meemaken van 'Smokestack Charlie' op Kiltrock te Diest. Meteen ook twee verplaatsingen op één avond dus easy with the booz.
Voor de eerste band was het een zwoele ontmoeting op het mooie terras van 'BarSum' alwaar Anke de scepter zwaait. Ondanks de zoveel jaarlijkse omzwervingen langsheen de blues podia was deze 'Fred & The Outcast' nog een onbeschreven blad en zodoende konden we onmogelijk 'De Geensmolen' links laten liggen.
'Fred & The Outcast' bestaat uit ouderdomsdeken en 75-jarige Fred Berghmans die hier vanavond ondersteund wordt door een ritmesectie dat bestaat uit bassist Peter Maene en drummer Benny Dom. Ze mixen Texas blues en rock tot hun geheel met daarbij toch heel wat nummers die bekend in de oren klinken.
Ze openden wat ontwapend met 'Take Me Back' en al meteen werd het duidelijk dat de 75-jarige stembanden van 'Fred' niet meer zo standvastig waren. Geen nood want 'Help Me' van Sonny Boy Williamson II en 'Messing With The Kid' welk Junior Wells in 1960 kwam op te nemen komen uit de oude doos en zijn voor iedere blues fanaat wel herkenbaar.
Soms was het wat onsamenhangend maar met Freddie King's 'I'm Tore Down' uit 1961 nam de rocker bij Fred dan toch weer terug de bovenhand en vleide de 'Benner Senner Puppy' zich gewillig aan onze voeten. We kregen ook een paar shuffles waarvan ik de titel ben vergeten maar ook deze frontman speelt eerder gevoelsmatig en daarbij zijn niet alle noten haarjuist. Niet zo erg vanavond want ook de gastvrouw had wat shaky vingers.
Stevie Ray Vaughan nam in 1984 een nieuwe versie op van Elmore James zijn 'The Sky Is Crying' uit 1959, een nummer waarbij sommige 'notes' ook even in de 'Grote Gete' kwamen te verdwijnen. He beste van de avond was dan al de revue gepasseerd en dat waren de medailles van Nafi Thiam en Noor Vidts waarbij Nafi zich als 'GOAT' de geschiedenisboeken in schreef.
Hier werden we nog eens herinnerd aan de blues van weleer met 'Crossroad Blues' van godfather Robert Johnson en liet Fred ook zijn skills horen op de slide van zijn cigar box op Muddy Waters zijn 'Hoochie Coochie Man'. Tijd ook voor ons om naar het tweede concert van de avond te gaan en zo ook afscheid te nemen van onze blues- en tafelgenoten Leen, Marjan en Koen. CU en tot de volgende 'BarSum'.